Nu vraag je je misschien af: Hoezo ben je zo blij dat je jezelf gebombardeerd hebt tot luizenmoeder Jannet?? en WHY word je daar zo blij van? 

Dat zit zo: Toen mijn oudste (Kjeld 6 jaar) begon op school zag ik het al helemaal voor me: Ik zou zo'n leuke super actieve geïnteresseerde en betrokken schoolmoeder worden, die altijd kon mee knutselen, en met superveel geduld en tijd mee zou kunnen helpen in de klas en met uitjes, en met schoolreisjes. Zo'n moeder waarvan anderen dan dachten: Jeetje waar haalt zij toch de energie en tijd vandaan? en ze heeft ook een eigen bedrijf he? hoe doet ze dat toch?

Reality check: Zo is het dus niet bepaald  gegaan, in feite was ik zo'n moeder die vaak dacht: Jeetje die en die doen echt van alles in de klas en zitten ook nog in de ouderraad van school, WTF!, is zij OOK nog klassenouder? Deze moeders krijgen het vaak ook nog voor elkaar om een of andere mega hippe traktatie te maken met allerlei knutsel freubels...Ik voelde me een beetje sneu en vooral heel erg schuldig, ik wilde wel, maar steeds vielen de uitjes op de dagen die bij mij in de praktijk al helemaal volgepland stonden, en het super ingewikkeld zou zijn om allemaal afspraken te gaan verzetten. Soms was er iets gepland op mijn heilige sport of yoga momentje, die ik ook niet op wilde geven! dat veroorzaakte een enorm dilemma voor mij. Ik was enorm blij toen er een bos-uitje was gepland op mijn vrije dag! jeeeej ik kon bijdragen, Kjeld vond het ook heel leuk dat ik meeging en het was een leuke ochtend. Zo die kon afgevinkt worden!

Dit speelde voor mij, maar dit speelt ook voor erg veel andere moeders die ik spreek: We willen het allemaal goed doen, in elk facet in ons leven, we willen  een perfecte moeder zijn, een leuke partner,ons werk goed doen, we willen goed zijn in de sport die we beoefenen, er leuk uit zien, een sociaal leven hebben  en... zo kan ik nog wel even doorgaan, doe ik niet want dat wordt een hele lange lijst.

Maar is het erg dan om overal goed in te willen zijn? Ja en nee, onze intentie om ergens goed in te willen zijn is op zich prima, maar overal tegelijkertijd goed in zijn, dat werkt niet. Als we leren om een keus te maken in het moment, en daar voor te kunnen gaan, daar vrede mee hebben, en de rest voor dat moment even los kunnen laten, dan ontstaat er ruimte en rust. Nee is ook een keus. Punt. Die punt mag ook gewoon, die hoef jij niet te verantwoorden tegenover iemand, daar hebben we vaak de neiging toe. Die nee geeft jou ruimte om te gaan doen wat jij wilt met de tijd die jij hebt.

Ik heb zelf een Zacht Werken traject gevold omdat ik het gevoel had vast te lopen in mijn leven met alles wat ik deed, en waar ik niet aan toe kwam en wel wilde. Door mijn coach kwam ik erachter dat ik het mezelf vaak veel te moeilijk maakte, en dat je best heel veel dingen in je leven belangrijk kunt vinden en daar ook aandacht aan wil geven, maar dat het wel heel belangrijk is elke keer een weloverwogen keuze te maken in wat je NU aandacht geeft, en waar je STRAKS aandacht aan gaat geven. En dat het een grote rol speelt hoe je denkt over dingen, en wat je verwacht van jezelf en anderen, en vaak speelt er ook nog mee wat jij denkt dat  ánderen hiervan vinden. Pffff ingewikkeld hé? Het goede nieuws is dat je je mindset kunt veranderen, zodat je anders omgaat met dezelfde situatie. Dingen die eerst heel vervelend of ingewikkeld waren zijn dat dan opeens niet meer, of in ieder geval een stuk minder.

Hier een voorbeeld van een super-simpele oplossing: Dilemma voor mij: Elke maandag middag gaan mijn kids op judo, dat betekent dat ik elke week 45 minuten met mijn neus voor een raampje zat te kijken (maar niks hoorde) naar een groepje rondstuitetende kinderen. Mijn overtuiging hierover: Een goede moeder kijkt bij alles wat haar kinderen doen ook al is het niet altijd even interessant, (denkt ondertussen) wat erg! ik vind het eigenlijk best wel saai! Vraag van mijn coach: maar van wie moet jij elke week voor dat raampje zitten, tussen klagende ouders? uhm, geen idee... Je zou er ook voor kunnen kiezen om de ene keer met volle aandacht te kijken , en de volgende keer lekker een interessant  boek mee te nemen, nog wat te werken, of gewoon iets anders wat JIJ wilt. Dat kun je prima uit leggen aan je kinderen. Ik: WHAAAAT?, jeetje ja, dat kan eigenlijk best, man, wat simpel en guess what: mijn kinderen vinden het helemaal prima. Zo makkelijk is het, maar je komt er zelf soms niet op. Tegenwoordig zijn mijn maandag-middagen lekker relaxed, soms kijk ik de hele judo les naar wat de kinderen allemaal leren, en op een ander moment zit ik heerlijk met mijn voeten omhoog met mijn bullet journal of een boek en een kopje thee, af en toe even kijken, duimpjes omhoog en dan weer mijn eigen ding doen. Het idee en mijn mindset over altijd moeten kijken want anders ben ik een een slechte moeder is veranderd in: Een goede moeder vindt zichzelf ook belangrijk en dat mag, en daarmee dupeert ze haar kinderen niet. In tegendeel zij zien dat hun moeder het belangrijk vindt om zich te ontwikkelen en aandacht te besteden aan wat zij belangrijk vindt in het leven. Ze krijgen daarmee ook het voorbeeld, en gaan dat later hopelijk zelf ook zo aanpakken.

Nog even terug naar het luizen pluizen en waarom dat relaxed is. Simpel: ik heb nu al het besluit gemaakt: volgend jaar ben ik luizen moeder, dat is mijn keus, punt. Ook al doe ik verder niks anders in de klas, geeft niks, dit is al goed genoeg. Mocht er hulp nodig zijn en het komt mij goed uit in tijd en zin ; ) dan kan ik op dat moment de keus maken om dat al dan niet te gaan doen. Ik hoef niet meer te piekeren of ik eigenlijk niet meer moet doen, of andere dingen, dit is gewoon oke, er is rust in mijn hoofd. Hèhè wat heerlijk, kom maar op vakantie!

Ach, ik heb best goed gedaan dit jaar, Terug kijkend op dit afgelopen schooljaar kan ik zeggen dat ik tevreden ben over mijn eigen hulp-moeder prestaties want: in beide klassen wel een keer geholpen met knutselen, met Kim mee geweest op schoolreisje, dit hele schooljaar! elke donderdag leeshulp-ouder geweest in de ochtend (samen met Fred, we deden om en om de week)  Geholpen op school met carnaval: spelletjes en schminken. Morgen is het grote eindfeest en dan sta ik ook weer ingepland om schminken. Tik 'm aan! Ik denk dat dat voor jou ook geldt: je hebt genoeg gedaan, en je hebt sowieso je best gedaan, je goede intentie was er!

Misschien herken jij je in dit verhaal, Hoe zou het zijn als: